Grand Prismatic en Earthquake Lake

Gisteren dus in plaats van links in te slaan, rechtdoor gegaan richting Fairy Falls, en daardoor het uitkijkpunt voor Grand Prismatic gemist. 
We vertrekken vandaag dus wederom goed op tijd (dat betekent iets na 7u) om zeker een parkeerplaatsje te veroveren aan het Midway Geyser Basin. Je kan echt niet geloven hoe snel dat allemaal volloopt. We zijn écht niet de enigen die zo zot zijn hoor! 
Het positieve is, dat we idd makkelijk en dichtbij de boardwalk (beneden dus, aan de spring zelf, dus niet aan het begin van de wandeling naar het uitkijkpunt, dat is een andere parking) kunnen parkeren. Het nadeel is dat het nog te koud is, en er dus heel veel mist hangt in de vallei, en zeker boven de warmwaterbronnen. Logisch, maar in ons geval jammer. Want je ziet geen steek. De Grand Prismatic staat bekend om haar mooie heldere kleurschakeringen, maar daar zien we van vlakbij dus zo goed als niets van. De tour rond de bron en een paar andere geisers is niet lang, dus we besluiten ons even op te warmen in de auto, en het er binnen afzienbare tijd nog eens op te wagen.
We zien de zon een beetje doorbreken en haar opwarm-werk doen. En inderdaad, het trekt er al iets meer op… Toch gaan we nog eens proberen het uitkijkpunt te bereiken. 
Gelukkig staan er daar op de parking (we zijn intussen 2u later) nog niet superveel auto’s. We vermoeden dat veel mensen eigenlijk niet weten dat er daar een uitkijkpunt is. Het staat wel in de reisgidsen en op het internet, maar hier staat het nergens aangegeven. Misschien net om een overrompeling te voorkomen. En je kan niet geloven hoeveel mensen onvoorbereid aan een reis beginnen…gelukkig voor ons.
Vanaf het uitkijkpunt is het zicht veel mooier dan van dichtbij. De warmte van de zon heeft al veel mist doen oplossen, en een zuchtje wind doet de rest. Niet dat we de volledige spring kunnen zien, maar toch een groot deel. En wat een schitterende kleuren! We zijn blij dat we nog even deze (belachelijk minieme) inspanning hebben geleverd en dat we dit hoogtepunt in Yellowstone weer hebben kunnen beleven!
De waarheid is, dat dit onze laatste geplande stop was in Yellowstone. De voorbije 5 dagen zijn de start geweest van deze reis. ‘Ik wil naar Yellowstone’ zei Ingrid meer dan een jaar geleden. En van het één kwam het ander. En nu is ook dat deel voorbij.

Buiten het park, een beetje ten noorden van het stadje waar we verblijven (West-Yellowstone) ligt het Hebgen meer. In 1959 vond daar een aardbeving plaats met een kracht van 7,5 op de schaal van Richter. 3 Breuklijnen in de buurt ondergingen tegelijkertijd een vertikale verschuiving. Er kwam een enorme aardverschuiving, die een deel van een campground bedolf. De Madison rivier werd onderbroken waardoor het water steeg en andere delen van het gebied deed verdrinken. Op die manier is Earthquake Lake ontstaan. Het bizarre is dat je nog steeds bomen, weliswaar dode en kale, boven het water ziet uitsteken. Na alle natuurpracht die we deze vakantie al zagen, een confrontatie met het feit dat de natuur ook meedogenloos kan zijn.
Leuk is wel hetvolgende: in het visitor’s center staat vermeld dat de aardbeving van 1959 de oorzaak was dat er honderden geisers tegelijk gingen spuiten in Yellowstone. Wat we echter zelf ontdekten: toen we gisteren in het Upper Geyser Basin waren, zagen we dat de Giant Geyser voor het laatst een erruptie heeft gehad op 7 juli 2017. We zeiden nog tegen elkaar dat het jammer was dat we die gemist hadden (de vorige uitbarsting was in september 2015, en die daarvoor dateert van 2010!). In het bezoekerscentrum van Earthquake lake stond een informatiebord met alle data van significante aardbevingen, en de laatste (kracht 5,6) was op... 7 juli 2017! Geen toeval, toch?

Rond 15u30 waren we terug in ons dorpje voor een korte verkenning (net zoals in Estes Park en Jackson bijna enkel toeristische winkeltjes), en om 16u30 zaten we weer in de sauna, het zwembad en de jacuzzi.
Nog een heel lekker avondmaal in Café Madriz, en de dag zat er weeral op.
Morgen laten we ook dit hoofdstuk achter ons en trekken we naar Glacier National Park voor nog een paar stevige hikes, mooie bergzichten en hopelijk nog wat dieren in ’t wild!